Aktualność "ETS: wymiana walut tradycyjnych na bitcoiny jest zwolniona z VAT"

Dyrektywa VAT (2006/112) stanowi, że dostawy towarów i świadczenie usług dokonywane odpłatnie na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze podlegają podatkowi VAT. Jednakże państwa członkowskie zwalniają między innymi transakcje dotyczące "walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy".

David Hedqvist, obywatel szwedzki, zamierza świadczyć usługi polegające na wymianie tradycyjnej waluty na wirtualną walutę "bitcoin" i odwrotnie. "Bitcoin" jest walutą wirtualną używaną do płatności dokonywanych między osobami prywatnymi w Internecie i w niektórych sklepach internetowych, które akceptują tę walutę; użytkownicy mogą kupować i sprzedawać ową walutę na podstawie kursów wymiany. Przed rozpoczęciem dokonywania takich transakcji D. Hedqvist wystąpił do szwedzkiej komisji prawa podatkowego o wydanie interpretacji w celu ustalenia, czy powinien uiszczać podatek VAT w związku z kupnem i sprzedażą jednostek "bitcoin". Zdaniem tej komisji, "bitcoin" jest środkiem płatniczym używanym w sposób odpowiadający prawnym środkom płatniczym, a w konsekwencji transakcje, jakich zamierza dokonywać D. Hedqvist, powinny być zwolnione z podatku VAT.

Skatteverket, szwedzki organ podatkowy, wniósł skargę na decyzję komisji prawa podatkowego do Högsta förvaltningsdomstolen (najwyższego sądu administracyjnego, Szwecja). Podnosi on, że transakcje, jakich zamierza dokonywać D. Hedqvist nie wchodzą w zakres zwolnień przewidzianych w dyrektywie VAT. W tych okolicznościach Högsta förvaltningsdomstolen zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości z pytaniem, czy takie transakcje są objęte podatkiem VAT, a w razie odpowiedzi twierdzącej – czy są z tego podatku zwolnione.

W dzisiejszym wyroku Trybunał stwierdził, że transakcje wymiany waluty tradycyjnej na jednostki wirtualnej waluty "bitcoin" (i odwrotnie) stanowią odpłatne świadczenie usług w rozumieniu dyrektywy, ponieważ polegają na wymianie różnych środków płatniczych i istnieje bezpośredni związek pomiędzy usługą świadczoną przez D. Hedqvista a otrzymywanym przez niego wynagrodzeniem, czyli marżą wynikającą z różnicy pomiędzy ceną, po jakiej nabywa on waluty, a ceną, po jakiej sprzedaje je klientom.

Trybunał orzekł również, że transakcje te są zwolnione z podatku VAT na mocy przepisu, w którym mowa o transakcjach dotyczących "walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy". Wyłączenie transakcji takich jak planowane przez D. Hedqvista z zakresu stosowania tego przepisu częściowo pozbawiłoby go skutków w odniesieniu do celu zwolnienia, który polega na zaradzeniu trudnościom związanym z ustaleniem podstawy opodatkowania i kwoty podlegającego odliczeniu podatku VAT, które pojawiają się w ramach opodatkowania transakcji finansowych.

Tak wynika z wyroku Trybunału Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie C-264/14 Skatteverket przeciwko David Hedqvist.